Bewildered Space

Sunday, January 29, 2006

If I would love you...

Ho ho ho this is a Valentines special hahahahaha. Hmm I think these thoughts are left-overs from my dreams last night. YES! I SLEPT! I slept for 9 hours and I feel soooooo guilty. It's now a crime to sleep! I got sooo many things to do and I don't even know what to start. Isn't it so nice to tell somebody your rants? Someone to share your burden with? But you really can't expect somebody to just listen to you all day. Whoa that's sad. Anyways here are random thoughts.
The Bewitching Flair
How do you own somebody?
If I would love you...
You wouldn't breathe anymore
I would seize you to death and
kill you invicibly.
Can I own you?
If I should want you...
Would you want me back
and give yourself to me and
die in an instant?
Should I destroy you?
If ever I would need you...
Nobody can ever get you back
not even your family and
not even a past love.
Who am I?
I'm the selfish lover...
I'm the lost shortcut to tranquility
I'm the witch of aggression and
the murderer of you.
So what now?
IF you can't abide...
It's better that you avoid me
for when I smell you near
I would hunt you forever
for the rest of your life.
#My immortal bow#
As flame casts shadows and truth ends fear
Open locked thoughts
To my mind's willing ear.
Now wasn't that too uhmmm eerie? Heheheh ako ba yan? hahahah hmm at some point I think so... *grins*
I would borrow some of these lines from the great Ayn Rand's Fountainhead.
To say "I love you", one must first know how to say the "I". The kind of surrender I can have from you now would give me nothing but an empty hulk. If I demanded it, I'd destroy you. I want you whole, as I am, as you'll remain in the battle you've chosen. A battle is never selfless."
So does that mean it isn't enough when somebody tells you "I love you"? Then it should be "I love you with all of me". Hahaha weird. Mind you, not "with all my heart" because it doesn't include your hypothalamus and your eyes and your skin and all. Geez.. how selfish. Is the one you love a god?
Back to reality... I bet these are all in fairytales hehehehe... You shouldn't demand too much. Life is so short for drama and petty problems, so kiss slowly, laugh insanely, love truly and forgive quickly. Life is too short to be anything but Happy. These are from Narlyn which she sent to me and made up my day. What I realized today?
Live life Simply.
posted by Hana Ga-Eul 9:41 AM   0 comments

0 Comments:

Saturday, January 28, 2006

the bangag effects

Ewan ko na lang ha... bangag effects.. para kong lasing noh amp..
still in the process of lifting my spiritsssssssssssssss up.. dami nun ah hahhaah
posted by Hana Ga-Eul 5:02 PM   0 comments

0 Comments:

Assign: Plate No. 8

This is my burden today....

ASSIGN PLATE NO. 8
1.) Take pictures of an ACTUAL built-in furniture item. Choose from either :
a.) floor to ceiling bookshelf
b.) entertainment unit

PICTURES SHOULD INCLUDE:
1. Front elevation (with doors and w/o doors or open)
2. Drawers plus its guides, support, stops, face, sides ,etc...
3. Framing supports of back and sides, top and bottom
4. Shelves plus its support mechanism, nosing etc...
5. Top & bottom; cornice, fascia, baseboard
6. Innerlighting
7. Wiring/cable access
8. Cabinet doors plus hinges, mechanism, handles


2. Make working drawings of:
a.) Top view
b.) Front elevation
c.) Sectional Elevation
d.) Sectional Plan
e.) SPoT DeTail

DUE ON JAN 31 !!!!!!!!!!
posted by Hana Ga-Eul 3:37 PM   0 comments

0 Comments:

moderation...

What would you do if you got things to do coming like the speed of light? Well that's an exaggeration but by the looks of it, I think I really have to do a lot of convince-yourself-it-would-be-over-soon strategy.
IF I could just draw myself in the image of a butterball, it wouldn't be fluffy at all! I'm close to losing my senses errmm not actually, just ignoring them and just try to finish things. This semester is a real bummer. I already cried a dozen times this January because of nothing. From nothing to something, to something physical and to something biological and now to something cultural hahah juskiddin...
Wouldn't it be nice if you could tell someone all sort of things. I NEED A RELIEVERRRRRrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!!
Goof... to start with, my dear reader, you can take a peek of my gobbledegooks for my week after this.. uhmm what should I call it... HORRIBLE WEEK OF MIDTERM EXAMS...
Jan 30 - Morning class is a freecut for conceptualizing for a Valentines Day Themed Formal Table Setting for Thurs. Afternoon class is a discussion about the recent site visit.
Jan 31 - IS A HELL DAY! If I would live to see this day, I'm sure I'd die shortly after... There would be a plate about built-in shelves (which seems simple when I put it here) "a MONSTER in DISGUISE plate", another hell midterm exam, a space planning homework about a PLDT Service Center... Geez.. how would I lift up my spirit to endure this intoxicating day
Feb 1 - hmm just the Archi day... BUT HEY NO! THis one's for the table setting day! I'm pretty sure my group wouldn't start planning well not until this day.. total crammers but we can't help it. Oh and we're supposed to go to Shang to make a price survey of dinnerware... the expensive ones! Holy crap! I bet those sales clerk would treat us differently as always...
Feb 2 - This is the glamour day of the table setting day plus it comes with a plate about Tableware...
Feb 3 - I dunno now about Friday... But I have other things to finish like finalizing the CHK Website... or else I wouldn't get paid!
Sometimes, I think I'd just sleep... zzz....
ZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz...
My head aches a lot and my back... goodness ¬_¬ my hand? don't ask...
posted by Hana Ga-Eul 2:32 PM   0 comments

0 Comments:

Tuesday, January 24, 2006

Ang Tsinelas... bow.

Ang tsinelas ko minsan, nangakong sasamahan ako kahit saan. Pero nasira kanina eh. Saka ko naisip, honga pala... hindi yun nagsasalita.

Mukhang magiging maulan na ang panahon ngayon. Minsan na lang ako nagsusulat sa dami ng mga bagay na kailangan kong isipin at gawin. Sa araw na ito, nakabili ako ng bracelet at isang tsinelas na hindi ko alam kung gaano tatagal sa pagsapin sa mga paa ko.

Marami-rami na din akong nabiling tsinelas. Hehehe akala ko tatagal sila habang buhay pero hindi naman pala. Oo nga naman bakit iisipin kong tatagal sila? Ang tsinelas ang pinakasimpleng porma para sa paa. Pero kahit na ganon, marami pa rin silang itsura at katangian. At lahat din sila, minsan mangangakong sasamahan ka kahit san ka magpunta. At nagtiwala ka naman.

Marami sa mga tsinelas kumaway kaway lang sa yo sa mga tiangge na dadaanan mo. Kung trip mo naman na medyo high-end, punta ka dun sa mga branded. O kaya naman binigay lang sayo ng isa mong kakilala. Sukat nga ba sila sa mga paa mo? Masyadong malaki? Maluwag? Nakakatusok o masyadong madulas? May tsinelas na pambahay pati na rin pang-alis. Pero lahat din sila may kapares. Hindi pwedeng mag-isa lang.

Naalala ko tuloy si Sharon. Sa sobrang kabangagan, nagkamali ng suot ng tsinelas. Hindi kaya nalungkot ang kapares ng mga yun? Ah, siguro nag-party na lang ung dalawang kaparehas na naiwan.

Nakakalungkot minsan pag nasira ang tsinelas mo noh? Mahirap na ibalik sa dati kahit dalin mo kay Mr. Quickie. Magbabayad ka pa. Sa huli, bibili ka na lang din ng bago. O kaya malay mo, may magbibigay sayo!

Kaya sa nasira kong tsinelas kanina... hehehe eto ang tula ko sayo..

Salamat sa lahat ng mga lakad natin
Salamat sa mga milyang ikaw ay akin
Salamat na rin sa pagbuhat mo sa kin,
Sa katagalan ika'y lumipas din.

Nakakatuwa lang, minsan iisipin mo, kung may mawawalang pares ng tsinelas mo, anong pipiliin mo? Kaliwa o kanan? Tatawa ka na lang at maiisip mo, wala na rin palang silbi kung may matira man na isa. Hindi ka na pwedeng samahan nyan sa mga gimik mo. Hindi naman pwedeng humanap ka ng kapares nya hindi ba?

Kaya siguro minsan, nakakatakot na lagi mong gamitin ang tsinelas mo. Ano kaya kung magsawa sya sayo at sadyaing sirain ang sarili nya? Hahaha di nga pala pwede. Ikaw ba ang nagsawa? Hahaha walang ganyanan.

Dear Tsinelas,

Nung unang kitang makita sa tindahan kasama ng marami pang mga tsinelas, ikaw lang ang pinagtuunan ko ng pansin. Binili nga agad kita hindi ba? Wag mong sabihing pinabayaan kita. Ginawa ko naman ang mga pwede kong gawin para hindi ka masira. Naman.. nilabahan ka pa nga ng pinsan ko eh!

Pero siguro nga hanggang dito na lang ang pagsasama natin. Wala akong magagawa kung ayaw mo na sa mga paa ko hahahaha. Siguro kasi, hindi ka sukat sa kin. Masyado kang malaki. Hindi siguro para sa kin. Hindi ko nga alam kung bakit ipinagpilitan ko pa. Akala ko lang talaga kasi, narinig kita magsalita noon. May tagas lang nga siguro talaga ang utak ko kaya eto.. sinusulatan pa kita.

Medyo matagal din na inisip kong malapit ka na nga masira eh. Pero hindi ko pinansin. Akala ko pwede pa kitang masalba. Hmm.. napagod ka siguro sa kin? Masyado kasi akong magulo eh. Pero salamat na rin at hindi ako natisod nung gamit kita. Salamat sa lahat.

At ngayong retired ka na my dear tsinelas, sa bahay ka na lang. Tatambak ka ba sa ibang tsinelas na minsan ring nangakong sasamahan ako? Hehehe, okay lang remembrance kita dude!

Nagmamahal,
Schizophrenic 70% Solution Disinfectant Antiseptic Isopropyl Alcohol

P.S.
Kung medyo malupit ako sa yo dati pagpasensyahan mo na. Dos siguro ang plate ko. Heheheh..

Minsan, mas gugustuhin ko pang nakayapak na lang. Mabuti pa yun. Hindi ako aasa sa isang tsinelas na bubuhatin ako. Bigat ba? Hala naman 106 lbs lang ako! Masaktan man ako sa paglakad, hindi kita sisisihin. Walang mawawalang kapares. Walang maiiwan.

Kung sa darating na panahon, babalik ang isang tulad mo, o kaya kamukha mo? (Baka kamag-anak mo!)
Sige pramis, titingnan ko muna kung sukat. Mahirap na yung maluwag o kaya maliit. Baka masira lang ulit.

Salamat.
posted by Hana Ga-Eul 8:31 PM   0 comments

0 Comments:

Sunday, January 15, 2006

OverDOS ka na ba!?

Kakatapos ko lang basahin yung bagong libro ni Bob Ong na "Stainless Longganisa" na nabili ko kahapon. Hindi ko alam kung bakit pero sa huli, naisip ko bakit mukha yatang lagi akong pangalawa? Hindi na yata nawala sa buhay ko ang pagiging pangalawa. Manguna man ako, pakiramdam ko pumapangalawa pa rin ako.

Naalala ko sa ranking sa klase bakit lagi akong pangalawa? Kahit na nakukuha ko ang top pakiramdam ko second pa rin ako. Sa mahabang kwento na napagdaanan ko simula elementary at hayskul, daig ko pa sa kasikatan ang ibang tao sa eskwelahan dahil sa mga kumabit sa kin na kontrobersya... hahaha kaya siguro d ako tumangkad.

Mabuti na lang panganay ako kaya una ako! Una kong inalagaan ng mga magulang ko. Una.. Masarap nga bang manguna? Hindi ko masabi kasi dko pa naiisip yan noon. Sa ngayon, mukha na kong pangalawa dahil parang ate ko na ang sumunod sa kin.

O baka iniisip ko lang na lagi akong pangalawa? Lagi akong second-hander. Laging meron nang nauna sa kin. Ano pang magagawa ko? Madalas pa noon, tumatahimik lang ako. Tahimik naman talaga ko e. Akala lang nila madaldal ako. Oo mahilig akong magkwento, pero minsan lang ako magsalita tungkol sa sarili ko. Sa kalokohan, magaling daw ako, makulit, laging may napapansin, laging may nakikita. Lagi akong tanungan ng mga nangangailangan ng mga sagot sa kung anu ano. Pag tapos nun, wala na. Hanggang sa susunod na tanong ha tina!

At katulad kanina, lagi akong pangalawa. Ah minsan pangatlo din ako o iba pa. Pero madalas sa hindi, pangalawa ako. Pangalawang napili, o yung sasabihin na alternative. Hahahaha katulad nung minsan... dati pangarap ko yung mag host sa mga programs namin sa eskwelahan eh, kaso lagi ako alternative, pag di pede ang Istar natin ha, ikaw ang papalit. Hanggang dun lang. Sige sa sound system na lang ako. Yan ang buhay.

Masisisi ba ko ng kung sino man kung minsan nagiging makasarili ako mag-isip? Paranoid? Na pakiramdam kong lahat ng tao ay naglalakad lang at minsan makakasalubong mo at aalis din? Ang pamilya mo, kasabay mo lang maglakad yan. Tutulugan ka minsan pero lahat kayo may sari-sariling buhay. Kahit gustuhin mo man tumulong ng tumulong sa iba, kelangan mo rin tulungan ang sarili mo. O dba ang gulo? Ganyan kasi.. ang pakiramdam ko ngayong araw na to, nananaginip lang ako. Ano nga kaya kung totoo ang sinasabi ni Plato na maaring lahat ng nakikita mo ay hindi totoo. Guni-guni mo lang? Ano ka ba talaga? Bakit ka naging ganyan? Ginusto mo ba yan o katulad ka rin na pangalawang dinidiktahan ng iba?

Sa bagay, wala nga sigurong una talaga. Lahat ng tao, pangalawa. Kabilang ka sa napakalaking mundo na hindi mo masabi kung saan nanggaling. Minsan na kong nagtaka kung ano kaya kung nasa ibang planeta ako. Ganito kaya ang itsura ko? O kung may malay ako na nabuhay pala ko noong unang panahon? O ano kaya kung wala talagang unang panahon? Na lahat ay may kanya-kanyang timeline sa buhay at still photograph na lang ang lahat kapag patay ka na?

Minsan naguguluhan din ako sa sarili ko. Hindi ko dapat tinatanong ang mga bagay na ganito. hahaha d ko dapat problema to. Mga materyal na bagay. Magaling ako magpasakit ng ulo ko. Hindi ako magtataka kung minsan masisiraan ako ng bait hahahah [wag naman]. Lilipas lang ang mga araw. Malulungkot ka, sasaya ka, maiinis, mangangamba, mawawala sa ulirat. Lahat yan parte ng buhay ng tao dahil tao ka. At higit sa lahat ng mga emosyon, pinakasikat na siguro ang takot.

Marami tayong takot sa utak. Sabi nga, sa utak lang yan. Anlupet pala ng utak. Hehehe.. Inaamin kong marami akong takot. Di ko na lang iniisip at baka matuluyan na talaga ko. Takot na mismong tayo ang gumagawa. Takot sa maraming bagay. Takot na pwedeng pumatay.

Teka muna, bigla kasing nagbago ang mood ko. Bigla kong natawa... nasira na ang momentum.. at least di ako nagsulat sa dayuhang ingles ngayon. hehehehe ^_^ Ngayon lang ako nagsulat ulit. Katulad ng dati mag-iiwan ako ng tula.

It's not always that you'd hear me talk to you
But all the while I've been dying to sing you songs.
It's not always that you'd see me flash a smile for you
But keep in mind smiles are not the same as happiness.
This newborn poem as I consider,
may not rhyme as those I did before,
But I'm glad I'm back with some courage,
to give out words that seem a bore.


Ayan nawala na talaga.. nakita ko kasi si Iya sa MYX e mejo naiirita ko sa itsura ng babaeng yun. Mejo masyado kasing plastik ang dating pero... pakeelamera lang talaga ko kaya ganun.

P.S.
Gising na gising na naman ang utak ko sa gabi... kasama ko na namang maglalamay ang pc na to pero mukhang gusto na nitong sumuko.. wag naman.. heheheh
posted by Hana Ga-Eul 10:00 PM   0 comments

0 Comments:

OverDOS ka na ba!?

posted by Hana Ga-Eul 10:00 PM   0 comments

0 Comments: